Përse më ngjan e gjitha kjo si dejavu?!
Pëshpërima ime është gjuhë mëngjesesh…
të lagur janë si pjellë nga mitra të sapodalë
apo si puthje peng në cep të buzës ngecur.
Ti më përgjigjesh me gjuhën e fshehtë
shkruar sanskritist në gurët e varreve
që betime të rremë ndryjnë në bark.
Por mos harro, ti ke një kremastar që pret
të varësh fajin tënd në të
dhe përsëri të nisesh e të më kërkosh
pa busull!
No comments:
Post a Comment