Jam e qetë, si një rrafsh i sheshtë… Era e çmëndur majat i rrafshoi. Dëbora shkriu zjarrin e shoi. Gishtat e kohës gdhëndin një mallkim të ri : “zoti të dhashtë..." ..................... qetësi!
7 comments:
Anonymous
said...
Kam përpara një nga ata kalendarët me fjalë të mençme dhe njëfarë Suryakanta thotë: Qetësia është shënjestra më e lartë që mund t'i fiksosh vetes. Po kam përshtypjen që ti s'po flisje për këtë lloj qetësie... të përshëndes, Merita!:) A.
s'e di... ndoshta... ama ka qenë një farë kohe që pata takuar një lloj qetësie që ishte si lloj shkrirje me botën... ishte shumë bukur; s'doja të dilja prej aty (më nxorrën me dhunë...). dhe të betohem që s'kisha tymos asgjë përveç american spiriteve të mija. :)
kjo qe thua ti, e dashur, mua me ngjan me teper si harmoni se sa si qetesi...pra nje shkrirje harmonike me boten per rreth ( pershtypja ime kjo). Kurse ajo per te cilen flas une eshte qetesi, ne kuptimin e njetrajtshmerise se gjerave. Pra pa maja dhe humnera, thjesht gjerat shkojne lisho dita ndjek diten, njesoj :). E di qe eshte nje gjendje e pelqyer nga shume njerez por ama ka dhe njerez qe e sakrifikojne hera heres per te provuar emocione te forta.
Tashi e kuptova ku ma hudhshe llafin.:) Të uroj një javë me diell. p.s. më pëlqeu ajo poezia mbi shpatullën e burrit që të bën grua prej vërteti. (kshu ma deshi qejfi ta interpretoja, sigurisht.:))
7 comments:
Kam përpara një nga ata kalendarët me fjalë të mençme dhe njëfarë Suryakanta thotë: Qetësia është shënjestra më e lartë që mund t'i fiksosh vetes. Po kam përshtypjen që ti s'po flisje për këtë lloj qetësie...
të përshëndes, Merita!:)
A.
Pershendetje ak'll,
Mendoj qe cfare ka thene Suryakanta eshte po aq e vertete, sa edhe ajo tjetra "njeriu kerkon ate qe nuk ka" :)
Faleminderit qe me viziton. :)
s'e di... ndoshta... ama ka qenë një farë kohe që pata takuar një lloj qetësie që ishte si lloj shkrirje me botën... ishte shumë bukur; s'doja të dilja prej aty (më nxorrën me dhunë...). dhe të betohem që s'kisha tymos asgjë përveç american spiriteve të mija. :)
Gjithmonë kënaqësi të të lexoj.
kjo qe thua ti, e dashur, mua me ngjan me teper si harmoni se sa si qetesi...pra nje shkrirje harmonike me boten per rreth ( pershtypja ime kjo).
Kurse ajo per te cilen flas une eshte qetesi, ne kuptimin e njetrajtshmerise se gjerave. Pra pa maja dhe humnera, thjesht gjerat shkojne lisho dita ndjek diten, njesoj :). E di qe eshte nje gjendje e pelqyer nga shume njerez por ama ka dhe njerez qe e sakrifikojne hera heres per te provuar emocione te forta.
Tashi e kuptova ku ma hudhshe llafin.:)
Të uroj një javë me diell.
p.s. më pëlqeu ajo poezia mbi shpatullën e burrit që të bën grua prej vërteti. (kshu ma deshi qejfi ta interpretoja, sigurisht.:))
"p.s. më pëlqeu ajo poezia mbi shpatullën e burrit që të bën grua prej vërteti. (kshu ma deshi qejfi ta interpretoja, sigurisht.:))"
... dhe sigurisht qe i ke rene pikes! :)
Post a Comment