Një det i vdekur shtruar mbi tryezë,
mbushur me fruta V-ja e patave në shtegëtim,
kristale të shkuara vendosur me sqimë...
përmbi halorë nuk fryn asnjë puhizë,
asnjë qerpik s’lëviz ,…
I trishtë në cep ibriku lot avulli lëshon,
hershëm në shishe vulosur
rri gjaku i një pulbardhe
që vritet , ringjallet e rivritet pambarim…
3 comments:
E përkryer Merita,
Bukur! Mos mungo gjate ketu, por shkruaj! Shkruaj!
:)
Ju falenderoj te dyve.
Me beni te ndjehem mire...
Post a Comment