Ky shtrat i tharë
mbushet herë pas here,
por brigjet rrjedhën nuk e mbajnë
dhe valët udhët marrin të habitura...
Të rrjedhurat !
Në bark të fushës
manaferrat fryrë
lëng vishnjeje mbushur, në shpërthim.
Të çmendurat !
Të trembura mëllenjat
nga siluetë e dimrit
kthetrat shtrëngojnë
në lotët e tharë të shelgut...
Të varurat !
Lule-kaçet e vjetçme
në rrënjë lëngëzojnë
dhe s’dinë në verë
do mbijnë më a s’do mbijnë…
Të vrarat!
6 comments:
Me pelqen stili yt i te shkruarit...
Faleminderit Parathenie,
Mireseerdhe ne blog time. :)
Të lexoj dhe kënaqem ! E ç'dua më shumë nga një talent ?- them, dhe pres, deri sa të vijnë të "rejat".
Urime 2010-t;n !
Gezuar Anonymous. Faleminderit per komentin dhe viziten ne blog.
sa larg me çove me keto vargje...atehere natyra dhe ç'do gje na dukej me e bukur,me e larmishme...
have you a good year!
xheni,
Faleminderit e dashur, dhe nje vit te gezuar edhe ty, si dhe gjithe lexuesve te ketij blog-u.
Post a Comment