E lagur nata
ne "Duomo Cathedral"...
pëllumbat nën këmbët e statujës
flene.
Në qetësinë e errët,
dritash shpuar,
përbuzur,
harruar,
refuzuar,
një shpirt i muduar rrotull vjen.
I duken brinjët fijeholla
dhe gjithçka tjetër ka nën to,
me dritë të mekur i shkëlqen.
.................................................................
shpresa që s'vdes, ëndrra e vrare...
................................................................
Lotët e natës pi ngadalë...
pendë pëllumbash mbledh nëpër shesh
flatrat me to do të arnojë
që prap të mund
të fluturojë.
No comments:
Post a Comment