Ti
je druri i shtrembër i pyllit të shpirtit tim
me trup
të nxirë rrethuar nga myshqe
e
degë të pa krasitura mirë…
Dëshiroj
shumë të të pres
Për
të parë qartë nga brenda
rrathët
e parregullt që tregojnë për stuhitë
vrullin
e jetës dhe dashuritë
dimrat e ftohtë…
shkrumbin e verave…
Por
të dua … shumë të dua
ty
trung i shtrembër i shpirtit tim,
si
prindi fëmijën e vështirë
prandaj
shpresoj dhe pres me durim
lulëzimin
e lastareve të tua…
No comments:
Post a Comment