Ekstazë

( nga cikli “mrekullia e gjërave të thjeshta”)

                                        

Zemra ime, kërkon tënden,

(…dhe kjo aspak në mënyrë figurative.)

Sa herë që ti baret udhëzave të trurit tim

ajo arratiset buzë lumejve

dhe nis një valle të çmendur cigane

nën zhurmen e rrjedhës

dhe një cicërime të marrë.

Vendi i mbetur bosh… dhemb!

Janë gjithmonë dy lumej të kuq

që burojnë nga dielli

dhe rrjedhin në kahe të kundërta

të vetmit që nuk derdhen në det

por shuajnë etjen e tokës së zhuritur.

Është gjithmonë një cicërimë aritmike

që mat kohën e të gjallëve

tinguj herë të brishtë e herë therrës

përplasen mbi dallgët e rrjedhës.

Zemra ime kërkon tënden

( dhe kjo nuk është metaforë)

Do të provojë

vallzimin e çmendur buzë lumejve,

…në çift.

©M.P.