Monday, August 4, 2008

Udha e Qumeshtit

Mblodhi në një gjimbajtëse gjirin e saj të bollshëm dhe të varur dhe pastaj mbi të veshi një bluzë puplin të bardhë. Duhet të dukej e rregullt në ditën e parë të punës. Vitet që kishte ndenjur në shtëpi, nuk i kishte kushtuar shumë kujdes pamjes së jashtme dhe mbajtjes së trupit në formë. Qëllimi i saj kishte qënë rritja dhe mirëmbajtja e vajzave të saj. Ato kishin qënë gjithçka, jeta dhe gëzimi i saj. Por tani ato po rriteshin dhe asaj i duhej të punonte që të plotësonte të ardhurat që sillte në shtëpi i shoqi nga puna e tij. U fut në dhomën e tyre dhe i pa tek flinin në shtretërit prej druri. Nuk u afrua ti puthte nga frika së mos i zgjonte. Krehu drejt flokët dhe u nis.Qyteti i vogël po zgjohej dhe gjysëm i përgjumur po pinte kafenë e mëngjesit e nisej për në punë me sytë e pangopur. Ajo banonte në qoshe fare, ngjitur me korijen, aty ku shpesh shkonte dhe mblidhte thana me vajzat e saj. Thana të kuqe të cilat i bënte prevede dhe i shiste në treg. Ashtu ishin dhe buzët e tyre të njoma, të kuqe dhe lëkura e fytyrës e butë dhe e lëmuar. E ndiqnin pas kur shkonte në korije kur gatuante apo bënte punë. Kur ishin të vogla sapo filluan të ecnin, mbaheshin pas cepit të fustanit të saj dhe ajo i tërhiqte nëpër shtëpi.

Mori autobuzin që të çonte në qëndër. Nuk kishte shumë njerëz. Në karrigen përbri saj qëndronte një grua me një fëmijë rreth një vjeç. I bardhë, me flokë të buta kaçurrela bjonde përgjumej dhe ai në prehërin e të ëmës. Pastaj papritur u ngrit në gjunjë dhe iu kacavirr të ëmës në gjoks duke i futur duart nën bluzë dhe duke zgjatur buzët e njoma. Kishte etje. Ajo e shtyu dhe u përpoq ta ulte në prehër por ai iu ngjit me keq. Kërkonte të zbërthente dhumshëm bluzën e së ëmës me duart e vogla. Ngulmonte me një këmbëngulje instiktive pothuajse të egër. Ajo u dorëzua , hapi bluzën dhe nxorri jashtë majën e gjoksit. Fëmija mbërtheu thithkën me buzët e buta. Ajo u rrënqeth. E dinte së si lëvizte tani qumështi nëpër damarët e trupit dhe grumbullohej në gjoks për të rrjedhur në gojën e njomë të vogëlushit. Ajo lloj ndjesie e paharrueshme, më e ëmbla gudulisje, vrapi i marrë i rrjedhës, dhe çlirimi në majat e gjoksit si shpërthim triumfi, tronditja e brigjeve të rrjedhës deri në tabanin e poshtëm, ndjenja e ngrohtë dhe e ëmbël që mbushte qënien e vogëlushit. Papritur u ndje e mbushur. Kafshoi pak buzën e poshtëme dhe ktheu kokën mënjanë. Njerëzit nuk shikonin, njerëzit nuk flisnin për këto. Kishte lexuar që një nënë e kishin arrestuar sepse kishte pozuar dhe dalë fotografi me gjoksin në gojën e fëmijës dy vjeç dhe e kishin larguar disa muaj nga fëmijët duke e akuzuar për inçest. Gratë nuk tregonin kurrë për mrekullinë e rendjes së qumështit, për mrekullinë e prekjes së buzëve të njoma. Por ajo i dinte mirë të gjitha këto. I kishte mbërthyer të gjitha dhe i mbante brënda saj. Fëmijën e zuri prap gjumi. Thithka i shkau nga goja dhe dy pika qumësht i ranë mbi faqe. Gruaja futi gjoksin brënda me ngadalë. Vogëlushi psherëtiu në gjumë i ngopur me lumturi. Kishte kohë që vajzat e saj nuk kishin më moshën e këtij vogëlushi. Njëra shkonte në klasë të dytë ndërsa tjetra do futej në shkollë vitin që vjen. Po fëmijë ishin dhe ato. Fëmijët janë gjithmonë fëmijë për prindin.

Lokali ku do punonte ishte pothuajse në qënder të qytetit të vogël. Një kafene moderne ku mblidheshin dhe kalonin orët shumica e nënpunësave të lartë të qytetit me të dashurat e tyre. Një mik i burrit e kishte rregulluar që ta merrnin për të larë filxhanat dhe pjatat mbas banakut. E çrëndësi kishte. Mjaft që të çonte ca të ardhura në shtëpi. Dyqanet po ngrinin qepallat e qepenta një nga një. Ajo shikonte kureshtare përmes syve të tyre. Kaq kohë që shkonte në qytet vetëm për të shitur prevedenë në treg apo për të bërë pazare vetëm në disa dyqane të caktuara. Njerëzit po mbushnin rrugët. Meshkuj që dilnin nga shtëpitë dhe merrnin makinat e tyre të parkuara anës rrugës, femra të pispillosura me gjysmën e gjoksit jashtë. Me gjysmën e gjoksit jashtë... gjokse të ndryshme femrash, të bëshme, të vogla, të varura, madhështorë. Vitrina përmes së cilës ato tentonin të ndillnin mashkullin. Gjoksi i saj ishte i butë dhe i lëshur, janë enët e qumështit, i thoshtë vajzave sa herë që pyesnin.

Në derën e lokalit u afrua e ndrojtur dhe kërkoi me emër personin tek i cili e kishin rekomanduar. Ai e prezantoi menjëherë me vendin e punës dhe i tregoi shpejt e shpejt çfarë do bënte gjatë ditës. « Kjo eshtë Lina » i tregoi banakieren e re. Ishte e bukur e njomë dhe e freskët, me vështrim mospërfillës, të vetëdijshëm për bukrinë që zotëronte. Kishte një trup të hajthëm, të hollë e të gjatë me një gjoks të hatashëm. Lëvizte me shkathtësi nëpër banak merrte porositë dhe servirte. Përthithte atë pjesë të vështrimit lakmitar të klientëve, që e bënte të ndihej mirë dhe të lulëzonte dhe nxirrte jashtë pjesën tjetër. Fjalëve të hedhura aty këtu nga klientët, u përgjigjej shkurt me zgjuarsi duke ndezur më keq lakminë e tyre. Ia nguli sytë formave të rrumbullakta të dallueshme aq mirë nën bluzën e saj të hapur në gjoks. Ç’flokë. Të drejta si pendë korbi. Flokët e saj po e humbnin shkëlqimin dalëngadalë ashtu si dhe sytë e zbehtë. Lodhja po e kapllonte nga qëndrimi në këmbë. Hera herës hidhte vështrimin dhe shikonte klientët në sallë. Të veshur shik, klientë të klasit të parë. Herë vinin aty për të përfunduar marrveshje biznesi dhe herë thjesht të pinin ndonjë kafe me të dashurat e tyre. Ato ishin të reja, mbaheshin me të madh, ecnin të tendosura me gjoksin përpara. Nuk kishte ecur kurrë kështu. Kishte qënë një vajzë e thjeshtë, jo shumë e kërkuar nga meshkujt të cilët nuk mund tia lexonin pasionin dhe dëshirat nën lëkurën e ashpër dhe sytë e palexueshëm. Po ajo i kishte të gjitha këto brënda saj. Ndjente dhe ajo si gjithë të tjerat dhe ndoshta dhe më shumë së ato. Ajo lëkura e ashpër në dukje drithërohej nga çdo prekje dhe ato sytë e palexueshëm lëshonin shkëndija. Kishte dhe ajo kënaqësitë dhe dashuritë e saja. Le të ecnin ato me gjoks përpara duke shkundur të mbrapmet. Po shkonte ora që duhet të linte punën. Mezi po e priste. Kishte kaluar një kohë kaq e gjatë pa parë vajzat e saja. Banakierja tjetër që ndrronte turnin tashmë kishte ardhur. Hoqi përparësen dhe bëri për nga korridori i ngushtë ku kishin dollapet në të cilat vendosnin rrobat dhe çantat. Diku aty tutje pa shpinën e Linës të harkuar mbështetur në mur. Koka pak e varur mbrapa dhe sytë e mbyllur përgjysëm nga kënaqësia. Ngjitur me siluetën e saj pa trupin e të dashurit të saj. Mendoi të kthehej njëherë, por ndjesia e papërballueshme për të shkuar në shtëpi e detyroi të vazhdonte përpara. I shquante ata sa më shumë që afrohej. Ai i kishte ulur rripat e bluzës dhe i puthte gjoksin e saj të mrekullueshem si dy pjepra. Ia përkedhelte me dorë dhe i thithte thithkat. Ajo u rrënqeth përsëri. Ndjeu gjoksin ti forcohej. Tentoi të udhëtonte pas në kohë, në skutat më të errta të kohës, larg tepër tepër larg. Donte të zbulonte nësë ishte bërë vallë gjoksi për të ushqyer apo për kënaqësi seksuale. Kush e kishte mësuar atë mashkullin e parë, Adamin që të prekte gjoksin e Evës ? Ia kishte prekur gjoksin para se ajo të lindëte fëmijën e parë, apo pasi ajo lindi ? Mos kishte dashur vallë të provonte atë që provonte bebja e tyre i parë dhe pastaj fëmija pasi ishte rritur kishte dashur të gjente nënën tek gruaja dhe gruaja fëmijën tek burri ? Nga vinte dhe ku shkonte vallë udha e qumështit? "Janë enët e qumështit... janë enët e qumështit". Kaloi me shpejtësi pranë tyre duke dihatur, mori çantën pa kthyer kokën doli me vrap përjashta dhe hipi në autobuzin e rradhës për të shkuar në shtëpi. Trupi i ndizej dhe gjoksi i rëndonte. Ato buzët e njoma që prekin gjoksin, rrugëtim i rrjedhës nga këmbët krahët supet për tek qënia tjetër, ndjesia e prekjes së lëkurës. Çfarë vallë tjetër veç qumëshitit i kalon fëmijës në gojë në ato momente? Kjo duhet të ishte e pafund. Nuk duhet të mbaronte, nuk duhet të mbaronte.

Në shtëpi vajzat e prisnin me padurim. U ul e lodhur në divan dhe ato e rrethuan të dyja me përkëdhelira. Vajza e madhe iu kacavirr pranë veshit : « Do ma japesh atë ? Dua... » U shtri, mbështeti kokën në prehërin e së ëmës dhe e pa me sytë lutës. Ajo nuk foli, futi duart poshtë bluzës, ngriti sutjenin dhe nxorri gjoksin e saj të varur të mbushur plot me qumësht. Vajza zgjati kokën e etur dhe kenaqësia rrodhi nga trupi i nënës në atë të fëmijës. Ajo rrugëtoi përsëri në origjinë, atje ku njerëzit janë të çliruar të egër, si një rrjedhë ujvare në një pyll të virgjër.